Hoe gaat het met jou? In mijn praktijk hoor ik steeds meer mensen die het moeilijk hebben. Coronatijd maakt dat ‘emmers sneller overlopen’. Allemaal hebben we behoefte aan perspectief. En eindelijk lijkt het perspectief toch daar… Zou dit dan écht het einde zijn van het pandemische coronatijdperk?
Martine uit Vleuten is stress en burn-out coach en wandelcoach.
Daarnaast geeft ze trainingen op het gebied van work-life-balance
en blogt ze regelmatig voor LRM.
Voor de één bracht de afgelopen twee jaar meer rust, voor de ander juist meer stress. Of minder oplaadmomenten. Of beide. Lontjes worden korter, de vermoeidheid neemt toe. Ik kijk er ook naar uit als corona straks alleen nog maar iets is uit geschiedenisboeken. Alles is vol te houden, maar perspectief blijft toch het toverwoord.
Wanneer ik in de rij bij de supermarkt aansluit, hoor ik iemand geïrriteerd zeggen: ‘Kan er geen kassa bij?!’. Ik zie de caissière naarstig om zich heen kijken. Ondertussen wordt de rij steeds langer.
Een jonge man probeert aan te sluiten via een ander gangpad. Ik denk dat hij oprecht niet heeft gezien dat de rij zo lang is. Een vrouw steekt haar hoofd om de hoek en zegt: ‘De rij is hier hoor, wij staan ook allemaal in de rij’. Vriendelijk klinkt het niet.
Een lange, wat oudere man loopt naar de caissière ‘Kun je geen collega roepen?! Ik sta al een kwartier in de rij.’ Er komt geen reactie. De dame achter mij prevelt: ‘Bij een andere supermarkt kreeg ik nu mijn boodschappen gratis’. Tja, maar je kiest ervoor om hier je boodschappen te doen, wil ik zeggen. Maar ik hou me wijselijk in.
Intussen maak ik me niet druk om de rij. Sterker nog, ik vind het een interessant schouwspel. Nieuwsgierig naar welke reacties de lange rij nog meer ontlokt, kijk ik om me heen. De meeste mensen gaan steeds onrustiger bewegen. Ik realiseer me: ‘Dit is wat het ontbreken van perspectief met mensen doet’.
De onrust is op steeds meer plaatsen voelbaar. Het wordt hoog tijd dat corona iets uit het verleden wordt. Dat we op feestjes kunnen terugkijken. Zo van: ‘Weet je nog, in die jaren hadden we corona. Dat vonden we toen zo erg. Bizar was het hè. Het hele land op slot. Kunnen we ons nu toch niet meer voorstellen.’ En daarna lekker doorzakken met een wijntje, goede gesprekken en veel lol. En wie weet eindigen we wel in een foute kroeg. Gewoon omdat het kan. Alsof het altijd zo geweest is. Alles weer in perspectief.
Wil jij weer perspectief in jouw leven? Weer lekker in je vel en wil je af van stress- of burn-out klachten? Mail Martine voor een gratis en vrijblijvende kennismaking.
